Akty poświadczenia dziedziczenia


 

Nabycie spadku może odbyć się na podstawie decyzji sądu lub też aktu poświadczania dziedziczenia sporządzonego przez notariusza. Uzyskanie aktu poświadczenia dziedziczenia czy stwierdzenia nabycia spadku leży w interesie spadkobiercy. Tego typu dokumenty stanowią dowód, że określona osoba jest spadkobiercą. Jakie to może mieć znaczenie w praktyce? Otóż bez takiego aktu notarialnego lub orzeczenia sądu spadkobierca nie będzie mógł wykazać swoich praw do spadku po zmarłym, co może wręcz uniemożliwić dochodzenie należności od dłużnika spadkodawcy.

Procedura wydawania aktu poświadczenia dziedziczenia u notariusza składa się z trzech etapów. Pierwszym jest sporządzenie tzw. protokołu dziedziczenia, drugim sporządzenie aktu poświadczenia dziedziczenia. Ostatnim krokiem jest wpis do rejestru poświadczeń dziedziczenia wykonany przez notariusza. Warunkiem koniecznym do sporządzenia aktu jest obecność wszystkich osób będących spadkobiercami.

 

Odmowa poświadczenia dziedziczenia

Istnieją sytuacje, gdy notariusz zgodnie z prawem odmawia sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia. Dzieje się tak, jeśli:

  • w stosunku do spadku został już wcześniej sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia lub wydano postanowienie stwierdzające nabycie spadku,
  • występuje brak jurysdykcji krajowej w danej sprawie,
  • podczas sporządzenia protokołu dziedziczenia nie będą obecne wszystkie osoby, które są spadkobiercami ustawowymi lub testamentowymi, albo na których rzecz uczynione są zapisy windykacyjne bądź  istniały (lub istnieją) testamenty, które nie doczekały się otwarcia bądź ogłoszenia.

Stwierdzenie nabycia spadku oraz poświadczenie dziedziczenia może nastąpić po sześciu miesiącach od otwarcia spadku lub wcześniej, jeśli każdy spadkobierca złożył oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku.